چرا همه ی چیزای خوب جاشون درد میگیره؟

روند تبدیل شدن ِ آدما از شما به تو

روند جالب و اغلب دوست داشتنی ایه

از این آدم ها و روابط بین شون قدر گاو سر در نمیارم…

خوشحالم :]

هرچند خیلی به سودم نباشه

وای به حال دنیایی که اشرف مخلوقاتش ما باشیم…

ژانر زندگی هامون…

غم آدم ها رو عاقل تر میکنه

من اگه خدا بودم برای هرکسی یه بغل هم خلق میکردم
خداییش اینجوری بی انصافی ِ خدا…

مهدی هم رفت

فک کن کسی که ۱۷ سال… اگر نه هر روز، دیگه تقریبن هر هفته میدیدیش…

لعنت به زندگی… لعنت به بزرگ شدن… لعنت به جدا شدن… لعنت به کشوری که توش جدا شدن ها بیشتر از به هم رسیدن هاست…

چیز جدیدی نیست. عجیب هم نیست. خیلی از رفقا بودیم که دیگه سال به سال هم همدیگه رو نمیبینیم. اما یه بار هست که پذیرفتیش، انتخابش کردی، میدونی که دیگه فرق کردین. که دیگه دنیا هاتون جداست… اما یه بار هم هست که دنیا جدا تون میکنه، که زندگی، که این اجتماع کوفتی و این شرایط لعنتی، که این آدم ها… جدا تون میکنن.

باید عادت کرد. تازه اولشه…

اما سعی میکنم لااقل فراموش نکنم. که هنوز هم میشه دوست داشت، میشه رفیق بود، میشه صمیمی بود. حتا اگه فرق داشته باشین، حتا اگه اجتماع تون، پول تون، کشور تون، علم تون… دنیا تون متفاوت شده باشه…

بشنوید: از آناتما

[wpdm_file id=1]

[wpdm_file id=2]

آدما ماجرا ها رو پشت سر میذارن

اما آدم ِ بعد از اونها همون آدم ِ قبل نیست…